De natuur laat zien dat zij klaar is met de lente. Tijd voor een lange warme zomer! Het bleekfrisse voorjaarsgroen wordt stevig en donkerder. De weer aangeplante akkers, met seringen, sneeuwballen en ilex, staan vol met bamboestokken waartussen grofmazige netten zijn gespannen. Deze netten dienen ervoor om de jonge zachte takjes te beschermen tegen de zomerstormen. De takken groeien tussen de mazen van het net door. Verschillende keren zal de kweker de netten ophalen zodat de takjes, tot ze stevig genoeg zijn, worden beschermd.
Wat me verheugd is dat verschillende telers weer nieuwe gewassen aanplanten, zoals mini seringenstruikjes. De sering van de toekomst wordt op een wilde onderstam geënt en zal pas trekbaar zijn na zeven lange jaren. Op een andere akker staan kleine gestekte ilex-struikjes. Deze zijn nu een jaar oud en geven over 3 jaar de eerste takjes, maar na totaal 5 jaar zijn ze pas volwassen. Het geduld van de telers wordt wel op de proef gesteld.
Kamperfoelie
Fris geurende voorjaarsbloesems en grote rododendron bloemen hebben plaats gemaakt voor zoet romantisch parfumachtige kamperfoelie. Vooral in de avonden verspreiden zij hun geur. Gele lissen en waterlelies staan volop in bloei.
Mijn vaartocht leidt langs een paar akkers die de laatste jaren door Stichting de Bovenlanden zijn aangekocht en teruggebracht naar de natuur. Na een paar jaar zien deze gebieden er al volgroeid uit! Maar ja, wat wil je, de rijke, zwarte aarde is altijd vochtig genoeg door het omringende water. Tussen de moerasplanten, bomen en struiken op deze akkers groeien volop pinksterbloemen, margrieten en kruidachtigen. Deze eilanden van de stichting zijn een lust voor het oog en vanaf de boot goed te fotograferen.
Wirwar
Tussen alle weelderige water- en oeverbloemen is het een wirwar van nieuw leven, jonge eendjes, meerkoetkinderen, waterhoentjes, fuutjes. Samen met hun ouders genieten ze van de vroege zomer. De vele ganzen die het gebied herbergt hebben hun kleintjes al bijna groot gebracht. Vreemd eigenlijk dat de eendjes alleen door hun moeder worden grootgebracht, de woerden hebben het maar gemakkelijk …
Een drama
Onze naaste buren, pa en ma waterhoen hadden in het bamboebos naast onze woning een mooi veilig nest gebouwd. Plotseling ontwaarde ik zes kleine zwarte pluizenbolletjes. Wat een genot om te zien. Na een paar dagen werd het onderkomen te klein, de pulletjes groeiden uit hun jasje. Hard werd er gewerkt aan een nieuwe woning een paar meter verderop. Moeder nam uiteindelijk uitgeput tegen de schemering de kinderen onder haar vleugels op het nieuwe nest, terwijl vader tevreden tussen mijn waterlelies lag te rusten.
Maar, deze rust werd wreed verstoord! Gekrijs, gespetter en paniek! Een van de buurkatten die ons altijd vriendelijk ontdoet van de grote populatie muizen was gearriveerd. Hij of zij is ervandoor gegaan met een van mijn lieve pluisjes. Het bleef nog lang onrustig rondom de ark. Het gezinnetje durfde niet meer terug naar het nieuwe huis en heeft de hele nacht dakloos rondgezwommen. De volgende ochtend vond ik het gezinnetje terug bij hun oude ‘te kleine’ woning, druk vergaderend over… hoe nu verder…
